සමහර මිනිස්සුන්ව අපිට තේරුම්ගන්න අවුරුදු ගාණක් ගියත් බැහැ.
ඒ වගේම පිටින් දකින දෙයින් මිනිස්සු නිගමනය කරන්නත් බැහැ.
කෙනෙක්ව පිටතින් මනින්න හොඳ නැහැ කියන එක තහවුරු වුණු අපූරු කතාවක් අපිට අන්තර්ජාලයේ හුවමාරු වෙමින් තිබියදී හමුවුණා.
හදිසි ශල්‍යකර්මයක් සඳහා කැඳවීමෙන් පසු වෛද්‍යවරයෙක් හදිසියේම රෝහලට ඇතුළු විය.
ඔහු ඇමතුමට පිළිතුරු දෙමින්, ඇඳුම් මාරු කර කෙලින්ම ශල්‍යකර්ම කුටියට ගියේය.
පිරිමි ළමයාගේ පියා ශාලාව තුළ වෛද්‍යවරයා එනතුරු බලා සිටිනු ඔහු දුටුවේය. වෛද්‍යවරයාද දුටු පියා කෑගැසුවේ
“ඇයි මේ තරම් වෙලාවක් ගත්තෙ? මගේ පුතාගේ ජීවිතය අනතුරේ තියෙනවා කියලා දන්නේ නැද්ද? වගකීමක් ගැන හැඟීමක් නැද්ද?”
වෛද්‍යවරයා සිනාසෙමින් මෙසේ පැවසීය.
“මට කණගාටුයි, මම රෝහලේ නොමෙයි හිටියේ. ඇමතුම ලැබුනු ගමන් පුළුවන් තරම් ඉක්මනින් මම ආවේ… ඔබ දැන් සන්සුන් වෙන්න.මගේ වැඩේ කරන්න ඉඩ දෙන්න” යැයි පැවසුවේය.
” ඔයාගේ පුතා මේ කාමරයේ මේ මොහොතේ සිටියා නම්, ඔයා සන්සුන් වෙනවාද? ඔයාගේ පුතා දැන් මැරුණොත් ඔයා මොකද කරන්නේ?” පියා කෝපයෙන් යුතුව ඇසුවේය.
වෛද්‍යවරයා සිනාසෙමින් පිළිතුරු දුන්නේ: ” වෛද්‍යවරුන්ට ආයු කාලය දීර්ඝ කරන්න බෑ.
වාඩිවෙලා බලාගෙන ඉන්න. අපිට පුළුවන් උපරිමය අපි කරනවා” යනුවෙනි.
” කෙනෙක් අමාරුවෙ වැටුනම උපදෙස් දෙන්න නම් ලේසියි” පියා මැසිවිලි නැඟීය.
සැත්කමට පැය කිහිපයක් ගත වූ පසු වෛද්‍යවරයා සතුටින් පිටව ගියේය, “යහපත්කමට ස්තූතියි! ඔබේ පුතා බේරුණා” යනුවෙන් පියාගේ පිළිතුර එනතෙක් බලා නොසිට වෛද්‍යවරයා දුවගෙන ගියේ, “ඔබට කිසියම් ප්‍රශ්නයක් ඇත්නම්, හෙදියගෙන් විමසන්න” යැයි පවසා ගෙනය.
“ඔහු මෙතරම් අහංකාර වන්නේ ඇයි?මට මගේ පුතාගේ තත්වය ගැන දැනගන්නවත් මිනිත්තුවක් වැය කරන්න බැරිද?” පියාට ඉවසුම් නැති විය.
වෛද්‍යවරයා පිටව ගොස් මිනිත්තු කිහිපයකට පසු හෙදිය දුටු විට පියා වෛද්‍යවරයා එසේ කළේ ඇයි දැයි විමසුවේ ය. හෙදිය පිළිතුරු දෙන විට ඇගේ මුහුණේ කඳුළු ගලා එන්නට විය “ඔහුගේ පුතා ඊයේ රිය අනතුරකින් මිය ගියා. අපි ඔබේ පුතාගේ සැත්කම කලේ පුතාගේ භූමදානය වෙලාවේ, දැන් ඔබගේ පුතාගේ සැත්කම ඉවර නිසා ඔහු දුවගෙන ගියේ ඔහුගේ පුතාගේ භූමදානයට.
කිසි විටෙකත් කිසිවෙකු මතුපිටින් පේන ආකාරයට විනිශ්චය කරන්න යන්න එපා.
මක්නිසාද යත් කෙනෙකුගේ ජීවිතය කෙබඳු ද යන්නත් ඔවුන් අත්විඳින්නේ කුමක් ද යන්නත් ඔබ නොදන්නා බැවිනි.
