නීතිපති පාරින්ද රණසිංහ මහතාට එරෙහිව දෝෂාභියෝගයක් ගෙන ඒමට කටයුතු කරන ලෙස ඉල්ලමින්, ඝාතනයට ලක් වූ ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදී ලසන්ත වික්‍රමතුංග මහතාගේ දියණිය අහිම්සා වික්‍රමතුංග මෙනවිය අග්‍රාමාත්‍ය ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය මහත්මිය වෙත ලිපියක් යොමු කර තිබෙනවා.
ඒ සිය පියාගේ ඝාතනයට සම්බන්ධව රක්ෂිත බන්ධනාගාරයේ සිටින සැකකරුවන් තිදෙනෙකු නිදහස් කරන ලෙස අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව වෙත පසුගියදා නීතිපති කළ නියෝගයකට එරෙහිවයි.
අහිම්සා වික්‍රමතුංග මෙනෙවිය යොමු කළ සම්පූර්ණ ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනයක් පහතින්;
ගරු අගමැතිතුමියනි,
ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනය පිළිබඳ අපරාධ ක්‍රියාදාමයට අදාළව බරපතළ් ලෙස බලය අයුතු ලෙස භාවිතා කිරීම/රාජකාරිය දැඩි ලෙස නොසලකා හැරීම සම්බන්ධයෙන් නීතිපතිවරයාට එරෙහිව දෝෂාභියෝගයක් ගෙන ඒමට ඉල්ලා සිටිමි.
ගල්කිස්ස මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ නඩු අංක B 92/2009, යටතේ විභාග වන මගේ පියා වන ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනය පිළිබඳ විමර්ශනයේ දී සැකකරුවන් ලෙස නම් කර සිටි පුද්ගලයින් තිදෙනෙකු නිදහස් කිරීමට නීතිපති පාරින්ද රණසිංහ මහතා පසුගිය සතියේ ගත් ක්‍රියාමාර්ගය ගැන මම දැඩි කනස්සල්ලෙන් ලියමි.
දේශපාලන මැදිහත්වීම්වලින් තොර ස්වාධීන අපරාධ යුක්ති විනිශ්චය පද්ධතියක් ඇති කිරීමට ජාතික ජන බලවේගය දුන් පොරොන්දුවෙන් පැන නගින දේශපාලන අවදානම් නොතකා මෙම තීරණය සමාලෝචනය කරන බවට කඩිනමින් නිවේදනය කිරීම ගැන මම ඔබේ රජයට කෘතඥ වෙමි.
කෙසේ වෙතත්, රණසිංහ මහතාට තම තීරණය ආපසු හැරවීමට බලපෑම් කිරීම ප්‍රමාණවත් විසඳුමක් වනු ඇතැයි රජය විශ්වාස කරන බවට මම බිය වෙමි. පසුගිය සතියේ සිදු වූ දේවලින් පැහැදිලි වන්නේ මෙම තීරණය අහම්බයක් නොවන බවයි. එය අහිංසක වැරැද්දක් ද නොවේ. එය රණසිංහ මහතා විසින් නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ විවිධ කොටස් තුළ පෝෂණය කර පෝෂණය වීමට ඉඩ දී ඇති සංස්කෘතියේ ප්‍රතිඵලයකි.
නොසැලකිලිමත්කම, අනුකම්පා විරහිතභාවය, උදාසීනත්වය සහ අපරාධයකට ගොදුරු වූවන්ට සහ අපගේ යුක්තිය පසිඳලීමේ අඛණ්ඩතාව ආරක්ෂා කිරීම සඳහා තම ජීවිත පරදුවට තබන සාක්ෂිකරුවන්ට, ඔවුන්ගේ යුතුකම නොසලකා හැරීමේ සංස්කෘතියකි. 2009 ජනවාරි 8 වන දින රත්මලාන ගුවන් හමුදා කඳවුර වටා ඇති අධි ආරක්ෂක කලාපය තුළ සැඟවී සිට මහ දවල් ප්‍රහාරයක් එල්ල කර මගේ පියා රැකියාවට යන අතරතුර ඝාතනය කරන ලදී. ඔහුට පහර දුන් අය කඳවුර දෙසට පලා ගිය අතර කිසි විටෙකත් ඔවුන් හඳුනා නොගන්නා ලදී. 2015 දී රාජපක්ෂ පාලනය අවසන් වීමෙන් පසු මෙම නඩුව අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට මාරු කරන තෙක් මෙම ඝාතනය හෝ එහි පැහැදිලි වසන් කිරීම කිසි විටෙකත් බැරෑරුම් ලෙස හෝ විශ්වාසදායක ලෙස විමර්ශනය කර නොමැත. 2015 සිට 2019 දක්වා සිදු කරන ලද පරීක්ෂණ අතරතුර, අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව වෙහෙස මහන්සි වී විවිධ ඉඟි විමර්ශනය කරමින් විමර්ශන ද්‍රව්‍ය වෙළුම් 50 කට අධික සංඛ්‍යාවකින් යුත් සාක්ෂි කන්දක් රැස් කළේය. මගේ දැනුමේ හැටියට, අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තු ඉතිහාසයේ කිසිදු විමර්ශනයක් මෙතරම් සූක්ෂම ලෙස සිදු කර නැත. වසර ගණනාවකට පසු මගේ පියාගේ ඝාතනය පිටුපස ඇති සත්‍යය අනාවරණය කර ගැනීමේ එකම බලාපොරොත්තුව අපරාධය වසන් කළේ කෙසේද සහ ඇයි යන්න පිළිබඳ ඇති සම්බන්ධතා හෙළිදරව් කිරීම බව අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව තේරුම් ගත්තේය. ඒ අනුව, මගේ පියාගේ රියදුරු පැහැරගෙන ගොස් තර්ජනය කර ඇති බවට එල්ල වූ චෝදනාව මත ඔවුන් පසු විපරමක් සිදු කළේය. එසේ කිරීමෙන් පසු, ඔවුන් සැකකරුගේ සටහනක් ප්‍රකාශයට පත් කර ගල්කිස්ස මහේස්ත්‍රාත්වරයාගේ අවසරය ඇතිව එය ප්‍රකාශයට පත් කළහ. ඉන්පසු ඔවුන් හඳුනාගැනීමේ පෙරෙට්ටුවකදී හඳුනා ගන්නා ලද ප්‍රේමනන්ද උදලාගම අත්අඩංගුවට ගැනීමට සාක්ෂි සැපයිය හැකි සැකකරුවන් පිළිබඳව විමර්ශනය කරන ලදී. ඉන්පසු අපරාධ ස්ථාන සාක්ෂිවල මගේ පියාගේ ක්ෂේත්‍ර සටහන් පොත පිළිබඳ කිසිදු වාර්තාවක් නොතිබුනේ මන්දැයි අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව ද විමර්ශනය කළේය.
මගේ පියා ඝාතනය වූ දින, ඔහුගේ මෝටර් රථයේ ඉදිරිපස අසුනේ තිබූ ඔහුගේ ලේ තවරුනු සටහන් පොත මාධ්‍යවල පුළුල් ලෙස ප්‍රචාරය කෙරුනේ, යතුරුපැදි අංක දෙකක් එහි කවරයේ ලියා තිබූ බැවිනි.
මෙම පරීක්ෂණවලින් හෙළි වූයේ ගල්කිස්ස පොලිසියේ මූලික විමර්ශන නිලධාරි තිස්ස සුගතපාල මගේ පියාගේ සටහන් පොත සොයාගෙන එය වෙන් කර ඔහුගේ ශාඛාවේ සාක්ෂි ලේඛනයේ ලේඛනගත කර ඇති බවයි.
ඔහු යතුරුපැදි අංක සටහන් කර, ඒවා මගේ පියා විසින් ලියා ඇති බව තක්සේරු කර, එම අංක විමර්ශනය කිරීමට පටන් ගෙන, පොලිස් වාර්තාවල සුදුසු සටහන් ද තබා ඔහුගේ ඉහළ නිලධාරීන්ට දැනුම් දුන්නේය.
කෙසේ වෙතත්, මගේ පියාගේ ප්‍රහාරකයින් හඳුනා ගැනීමට හෝඩුවාවක් සොයා ගත් බව පොලිස් ප්‍රධානීන් දැනගත් පසු, ඔහු කොළඹ දකුණු දිසාව භාර නියෝජ්‍ය පොලිස්පති ප්‍රසන්න නානායක්කාරගේ කාර්යාලයට කැඳවන ලදී. මෙහිදී ක්ෂේත්‍ර සටහන් පොත සහ එය සඳහන් සියලුම පොලිස් වාර්තා ද රැගෙන එන ලෙස පොලිස් පරීක්ෂක සුගතපාලට නියෝග කරන ලදී. මෙය අතිශයින්ම අක්‍රමවත් ඉල්ලීමක් විය, මන්ද එවැනි වාර්තා කිසි විටෙකත් පොලිස් ස්ථානයකින් ඉවත් දෙනු නොලැබේ. එම නිසා, පොලිස් පරීක්ෂක සුගතපාල මහතා නියෝජ්‍ය පොලිස්පති කාර්යාලයට යන අතරමගදී මගේ පියාගේ සටහන් පොතේ ඡායා පිටපත් මෙන්ම පොලිස් විමර්ශන පොත් (IB) සහ ඉදිරිපත් කල ලේඛනවල අදාළ පිටු සියල්ල ඡායා පිටපත් ගෙන සඟවා තැබීමට පියවර ගත්තේය. පොලිස් පරීක්ෂක සුගතපාල මහතා චෝදනා කරන්නේ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති කාර්යාලයේ දී, නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නානායක්කාර මහතා සටහන් සඳහන් කර ඇති IB සහ
ඉදිරිපත් කළ ලේඛනවල පිටු ඉරා දැමීමටත්, සටහන් පොත සමඟ එම පිටු තමාට භාර දීමටත් නියෝග කළ බවයි.
සටහන් පොතේ පැවැත්ම පිළිබඳ ඕනෑම වාර්තාවක් වසන් කිරීම සඳහා මුල් වාර්තා පරීක්ෂා කරන ලෙස නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයා පරීක්ෂකවරයාට පැවසූ බවත්, ඔහු ඝාතනය පිළිබඳව තවදුරටත් විමර්ශනය කළහොත් මගේ පියාගේ ඉරණම ඔහුටත් අත්වනු ඇති බවට අනතුරු ඇඟවූ බවත් කියනු ලැබේ.
මෙම වාර්තාව, සිදුවීම් ඇසින් දුටු සාක්ෂිකරුවෙකු වූ පොලිස් පරීක්ෂක සුගතපාලගේ ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරී (එස්එස්පී) හේමන්ත අධිකාරි විසින් සනාථ කරන ලදී. ගල්කිස්ස පොලිසියේ එවකට සිටි නිලධාරීන් කිහිප දෙනෙකු ද පොලිස් පරීක්ෂක සුගතපාල විසින් සටහන් පොත සොයා ගැනීම සහ ලේඛන සහ සාක්ෂි සමඟ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති කාර්යාලයට කැඳවීමෙන් පසු කඩිමුඩියේ පිටපත් සෑදීම සනාථ කර ඇත.
අනෙක් අතට, නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නානායක්කාර මගේ පියාගේ ක්ෂේත්‍ර සටහන් පොත සාක්ෂි ලෙස ඉදිරිපත් කළ බව වාර්තාවේ ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. තවද, නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නානායක්කාර, මගේ පියා වෙඩි තබා ගත් බව පවසමින් ව්‍යාජ වෛද්‍ය වාර්තා මාලාවක් මුලින් ගොතන ලද අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී කේ. සුනිල් කුමාර සමඟ ද සමීප සම්බන්ධතා පැවැත්වූ බව රහස් පොලිසිය සොයා ගත්තේය. එමෙන්ම නොව අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව විසින් ප්‍රශ්න කරන ලද විට, අනෙකුත් බොහෝ නිලධාරීන් මෙන් නොව, මෙම සිදුවීම් කිසිවක් මතක නැති බව නානායක්කාර මහතා කියා සිටියේය. විවෘත අධිකරණයේ වාර්තා කර ඇති සහ මාධ්‍ය තුළ පුළුල් ලෙස වාර්තා කර ඇති මෙම කරුණු පමණක් සමාලෝචනය කිරීමෙන්, රණසිංහ මහතා කළාක් මෙන්, නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නානායක්කාර හෝ පොලිස් පරීක්ෂක සුගතපාල යන දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකුගේ සාක්ෂි විනාශ කිරීමේ චෝදනාවට සහාය දැක්වීමට “කිසිදු සාක්ෂියක්” නොමැති බව කිසිදු සාධාරණ මනසක් ඇති පුද්ගලයෙකුට නිගමනය කළ නොහැක. අධිචෝදනා පත්‍රයක් ඉදිරිපත් කර ඇති හෝ මහාධිකරණ නඩු විභාගයකදී වරදකරු කර ඇති ඕනෑම නීතිඥයෙකු, නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නානායක්කාරට එරෙහිව සාක්ෂි කන්දරාවක් සහ මගේ පියාගේ ඝාතනය පිළිබඳ විමර්ශනයක් වැළැක්වීමට උත්සාහ කළ අයට එරෙහිව නඩු පැවරීමේ සාක්ෂිකරුවෙකු ලෙස පොලිස් පරීක්ෂක සුගතපාලගේ වටිනාකම අගය කරනු ඇත.
සාක්ෂිවල පරතරයක් තිබුනේ නම්, ඕනෑම දක්ෂ නඩු පවරන්නෙකු කරනුයේ මෙම නඩුවේ වඩාත්ම තීරණාත්මක විමර්ශන මාර්ගයක් සම්පූර්ණයෙන්ම ඉවත දැමීමට නොව, වැඩිදුර පරීක්ෂණ පැවැත්වීමට CID වෙත නියෝග කරනු ඇත.
කෙසේ වෙතත්, රණසිංහ මහතාගේ වෘත්තීය ජීවිතය තුළ, ඔහු කිසි විටෙකත් කිසිදු වරදක් සඳහා එක චූදිතයෙකුට එරෙහිව එක නඩු පැවරීමක්වත් ජයග්‍රහණය කර නොමැති බව මම තේරුම් ගතිමි.
රණසිංහ මහතාගේ රාජකාරිය නොසලකා හැරීමේ සහ නඩු පවරන්නන්ගේ අභිමතය අනිසි ලෙස භාවිතා කිරීමේ බරපතළකම තේරුම් ගැනීමට, නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව මගේ පියාගේ ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් CR1/40/2020 නමින් ගොනුවක් විවෘත කළේ කුමන තත්වයන් යටතේද යන්න සලකා බැලීම ද වැදගත් වේ.
2019 නොවැම්බර් මාසයේදී ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ ජයග්‍රහණයෙන් පසු, නව රජය සංකීර්ණ හෝ සංකේතාත්මක අපරාධ සම්බන්ධයෙන් සිදුවෙමින් පවතින සියලුම අපරාධ පරීක්ෂණ විසුරුවා හැර ඒවා යටපත් කිරීමට සහ මෙම අපරාධ විමර්ශනය කිරීමට එඩිතර වූ පොලිස් නිලධාරීන්ට මෙන්ම ඉදිරිපත් වීමට එඩිතර වූ සාක්ෂිකරුවන්ට දඬුවම් කිරීමට කඩිනමින් පියවර ගත්තේය.
මෙම උත්සාහයේ කොටසක් ලෙස, අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නව ප්‍රධානියා සාක්ෂි රාශියක් තෝරාගෙන 2020 දී නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට සියලු සැකකරුවන් නිදහස් කර විමර්ශන අවසන් කරන ලෙස ඉල්ලීමක් ඉදිරිපත් කළේය.
එවකට නීතිපති දප්පුල ද ලිවේරා රජය කිරීමට උත්සාහ කරන දේ දැන සිටි අතර, තම නිලධාරීන්ට දැඩි අවදානමක් ඇතිව, CID ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කරන ලෙසත්, විධිමත් ප්‍රතිචාරයක් ලබා නොදෙන ලෙසත් උපදෙස් දුන්නේය. එමඟින් විමර්ශන නැවත ආරම්භ වන තෙක් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට නඩුව සම්බන්ධයෙන් වැඩිදුර ක්‍රියාමාර්ග ගැනීම වළක්වන ලදී. මගේ පියාගේ නඩුවේ තවත් සැකකරුවෙකු අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තු අධ්‍යක්ෂවරයා ලෙස පත් කිරීමට විරෝධය දැක්වීම සඳහා 2020 ජුනි 17 වන දින ජාතික පොලිස් කොමිසම සමඟ ආරම්භ කළ ලිපි හුවමාරුවෙන් මම මෙම කරුණු දැන ගතිමි.
2021 ජනවාරි 11 වන දින, එවකට අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තු අධ්‍යක්ෂවරයා වූ SSP ප්‍රසන්න අල්විස් මගේ පියාගේ පරීක්ෂණ කඩාකප්පල් කළ බවට සැක කරන බව ජාතික පොලිස් කොමිසම මට තහවුරු කළේය.
කෙසේ වෙතත්, ඔවුන් ඔහුව ඉවත් කිරීමට හෝ විමර්ශනවල අඛණ්ඩතාව ආරක්ෂා කිරීමට කිසිදු ක්‍රියාමාර්ගයක් ගත්තේ නැත. 2021 මාර්තු 9 වන දින මම ඇටෝනි ජෙනරාල්වරයා පිටපත් කරමින්, ඔහුගේ ගොනු අංකය වන CR 1/40/2020 සඳහන් කරමින්, විමර්ශනවල අඛණ්ඩතාවට ඇති අවදානම් ඉස්මතු කළෙමි.
එහෙත් ප්‍රේමාන්ද උදලාගම සහ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නානායක්කාරට එරෙහි නඩු ඉවත් කර ගැනීමට රණසිංහ මහතා විශ්වාසය තැබුවේ වසර පහකට පෙර මෙම විකෘති කරන ලද සහ තෝරාගත් උපුටා ගැනීම් මත ය.
මෙය සරල කාරණයකි, රණසිංහ මහතා තීරණය ගන්නා විට ඉහත කරුණු පිළිබඳව නොදැන සිටියේ නම්, ඔහු රාජකාරිය දැඩි ලෙස නොසලකා හැරීම සම්බන්ධයෙන් වරදකරු වේ.
රණසිංහ මහතා තීරණය ගන්නා විට ඉහත කරුණු පිළිබඳව දැන සිටියේය, ඔහු තම ධුරය බරපතළ ලෙස අපයෝජනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් වරදකරු වේ. එබැවින් ඕනෑම තත්ත්වය යටතේ, ඔහු තවදුරටත් නීතිපතිවරයා ලෙස සේවය කිරීමට සුදුසු නොවේ. මගේ පියාගේ වෘත්තීය ජීවිතය සහ කීර්තිය මෙම කාරණයට පුළුල් ප්‍රසිද්ධියක් සහ ප්‍රකාශනයක් ලැබීමට හේතු වීම මගේ පවුලේ වාසනාවකි.
නමුත් නීතිපතිවරයාට මෙතරම් ඉහළ අවධානයක් දිනාගත් කාරණයකදී මෙතරම් නිර්දය ලෙස ක්‍රියා කළ හැකි නම්, අපරාධකරුවන් නීතිය හමුවට පමුණුවා ගැනීමේ මහජන උත්සාහයන්ට නායකත්වය දීමට රණසිංහ මහතා කෙරෙහි විශ්වාසය තබන සාමාන්‍ය ජනතාව විඳින වේදනාව මට සිතාගත නොහැකිය. නීතිපතිවරයා සම්බන්ධයෙන් වගවීමට ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක මහතා නිරන්තරයෙන් දරන උත්සාහයන් සම්බන්ධයෙන් මට මීට වඩා කෘතඥ විය නොහැක. නමුත්, ගිනි නිවන උපකරණයක් ඔසවාගෙන ගිනි පෙට්ටියක් රැගෙන දුවන නීතිපතිවරයෙකු පසුපස හඹා යාම රාජ්‍ය නායකයාගේ කාර්යය නොවිය යුතුය.
නීතිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුවට වගකිව යුතුය. අධිකරණ පද්ධතිය අලුත් කිරීමට රජය ලබා දී ඇති පොරොන්දුව ඉටු කිරීමට ඇති එකම ක්‍රමය පාර්ලිමේන්තුව ඉදිරියේ ඔහුට දෝෂාභියෝගයක් ඉදිරිපත් කර ඔහු ධුරයෙන් ඉවත් කිරීමට උත්සාහ කිරීමයි.
ඔබගේ අවංක.
අහිම්සා වික්‍රමතුංග.
යනුවෙන් එම ලිපිය සඳහන්. මේ අතර නීතිපතිවරයාගේ ක්‍රියාකලාපයට විරෝධතාවක් දක්වමින් ලසන්ත වික්‍රමතුංග මහතාට නිසි සාධාරණය ඉටු කරන ලෙසට බල කරමින් මේ වනවිට ද (06) දැවැන්ත උද්ඝෝෂණයක් පැවැත්වෙනවා.
